Kazanie – Zakończenie Starego Roku 2022 Libiąż

Kończy się kolejny Rok Pański 2022.
Za kilka godzin będziemy go żegnać, aby powitać kolejny. Przewija się jakaś nostalgia, smutek, ale i nadzieja: aby Bóg nam wszystkim błogosławił w Nowym Roku. W rachunku zysków i strat trudno jest dowieść, które z nich były górą. Bez wątpienia wielki ból przyniósł dzień 24 lutego dla świata i Europy, dzień wybuchu wojny na Ukrainie. Ile łez, bólu, cierpienia, niewinnej śmierci tylu niewinnych ludzi..? Sam Pan Bóg wie jedynie ilu..? I reakcja świata a wśród nich jakieś pierwszeństwo w niesieniu pomocy wsparcia dla uchodźców naszych Rodaków, Kościoła, organizowane zbiórki żywności i wszelkiej pomocy, by siostry i bracia ze Wschodu poranieni tą tragedią mogli znaleźć oparcie! Była czas, że w naszym mieście i w całej Gminie Libiąż przebywało ponad 400 uchodźców z Ukrainy. Wielki, spontaniczny odruch serca, bez zachęty i nawoływania, skrzyknięcie się,  a mamy na myśli osoby indywidualne ale i Urząd Miasta, Strażacy, Mężczyźni św. Józefa w Domu Parafialnym, tu na miejscu i w terenie aż pod granicę wschodnią> Kochani Moi! Posłuchajmy przez chwilę papieża Franciszka:” W czasie gdy nadal modlimy się natarczywie o pokój na Ukrainie, naprawdę niestrudzenie, nie wolno nam przyzwyczajać się do tej wojny jak do każdej innej. Nie możemy pozwolić, aby nasze serca i umysły znieczuliły się przed powtórzeniem tych najcięższych okropności przeciwko Bogu i człowiekowi”. I mówił dalej:” Po dramatycznych latach pandemii, kiedy nie bez wielkich trudności i wielu tragedii wychodziliśmy wreszcie z jej najostrzejszej fazy, dlaczego nadeszła groza tego bezsensownego i bluźnierczego konfliktu, jakim jest każda wojna? Bóg jest Bogiem pokoju, miłości i nadziei. Bóg, który chce, abyśmy wszyscy byli braćmi. Krzyk dzieci, kobiet i mężczyzn zranionych przez wojnę wznosi się do Boga jak przejmująca modlitwa do serca Ojca. Ilu jeszcze tragedii będziemy musieli być świadkami, zanim wszyscy zaangażowani we wszelką wojnę zrozumieją, że jest to jedynie droga do śmierci, która łudzi tylko nielicznych, iż są zwycięzcami? Bo niech to będzie jasne: z wojną wszyscy jesteśmy pokonani!" – czytamy.

" Nie wolno nam, z żadnego powodu na świecie, przyzwyczajać się do tego Módlmy się o pokój! Pracujmy dla pokoju! Pewni, że Pan Jezus, Książę Pokoju, da Ukrainie i całemu światu upragniony pokój" – zakończył Franciszek.  A w wymiarze społecznym, parafialnym, rodzinnym, osobistym? W wymiarze kościelnym odejście dziś do Domu Ojca Świętego Benedykta XVI! Z wielkim smutkiem, ale i z chrześcijańską nadzieją, przyjęliśmy informację o śmierci śp. Ojca Świętego Benedykta XVI, śmierci w jakiejś mierze spodziewanej, ale zawsze nas zaskakującej, powodującej ból i żal, że odszedł –Wielki Pasterz Kościoła! Żegnamy go z żalem, a jednocześnie z nadzieją, że dobry Pan Bóg przyjmie go do Swojego Królestwa na szczęśliwą wieczność. Co ten rok przyniósł, a co zabrał. zapewne czas i życie. Pora więc na podziękowanie, ale i na  słowo przepraszam i proszę. Dziękujemy Bogu, tak naprawdę za wszystko: za radości, łzy i ból starego roku.
Przepraszamy za chodzenie swoimi ścieżkami.
Prosimy o wiarę i radość Ewangelii w Nowym Roku. Bóg pokazuje nam piękną perspektywę tego czasu. Może to być czas, w którym przebaczę komuś kto mnie skrzywdził, może pojednam się z nieodwiedzanymi długo rodzicami. Może uda mi się pokonać nałóg, który niszczy moje życie i życie moich bliskich.
Może komuś urodzi się dziecko, które wywróci życie rodziców do góry nogami i przyniesie nieprzespane noce, ale jednocześnie prawdziwą radość i prawdziwą nadzieję. Może też i dla kogoś będzie to ostatni rok jego życia, ale wcześniej pozna miłość Boga i pewność, że czeka na niego mieszkanie w niebie. To są takie Boże sukcesy, które mogą się nam przytrafić. Północ ostatni dzień i pierwszy zarazem.  To podziękowanie najpierw za cud czasu i życia. Klękamy z miłością i podziwem przed – cudem rodzącego się życia.
W naszej parafii zostało ochrzczonych w tym roku 51 dzieci i w ten sposób stały się dziećmi Bożymi / w zeszłym roku 72/. Przez troskę rodziców o dobre wychowanie, oparte na trwałych fundamentach wartości duchowych, kolejne dzieci mogły przyjąć po raz pierwszy Jezusa w Eucharystii w liczbie 80 dzieci / w 2021 -60 dzieci /, 77 młodych / w 2021 54 młodych/ ludzi przyjęło Sakrament Bierzmowania. Dziękujemy dziś Bogu za młode rodziny, szczególnie te, które w minionym roku przyjęły sakrament małżeństwa, a w naszej parafii było ich 22 / w zeszłym roku 21 /.
Nie może dzisiaj w naszym sercu zabraknąć miejsca dla ludzi chorych, słabych, starszych, w podeszłym wieku. Aby wzmocnić chorych, podążamy z posługą kapłańską, udzielając Komunii św., spowiadając i umacniając Sakramentem namaszczenia chorych w każdą 1 sobotę miesiąca jak i przed świętami B. Narodzenia i Wielkanocy oraz o każdej porze dnia i nocy !. Zanotowaliśmy w Księdze Chorych 401 odwiedzin z posługą sakramentalną. / Chorzy , których odwiedzamy co miesiąc jak i w razie potrzeby /.
Dzisiaj stają przed nami również nasi zmarli. W ostatni dzień roku przypominamy sobie ze smutkiem te 92 osoby, które w tym roku odeszły do Pana / w zeszłym roku 122 osoby/. Może był to ojciec lub matka, współmałżonek, brat czy siostra, może syn czy córka, znajomy bliższy lub dalszy. Może w ubiegłym roku byli tu jeszcze z nami w kościele na nabożeństwie dziękczynnym, a dziś pozostało po nich już tylko puste miejsce. Dziękujemy dziś za ich życie i prosimy o Miłosierdzie Boga dla nich!  Za wytrwanie w łasce uświęcającej, za pomnożenie jej przez Komunię Świętą, za odpuszczenie grzechów w sakramencie pokuty i pojednania.
Całym sercem składamy dzięki za bezmiar Bożych łask jakie spłynęły na nas zwłaszcza w czasie rekolekcji wielkopostnych, podczas tak wielu uroczystości / odpusty, niedzielne Eucharystie, pierwsze czwartki, piątki, soboty, Wspomnimy peregrynację Ikony św. Rodziny, było nas dużo, pomimo jeszcze trwających obostrzeń! Zaznaczymy jeszcze wzrost przystępujących do komunii świętej osób. A to największy Skarb przyjmować do serca Jezusa! W tym roku wychodzenia z pandemii rozdaliśmy 73 tys. komunii świętych, w zeszłym roku 2021 -  55 tysięcy. Troska o Kościół to także praca duszpasterska z kapłanami, z siostrami zakonnymi, z grupami parafialnymi, modlitewnymi, ze służbą ołtarza, z zespołami dziecięcymi i młodzieżowymi, z Radą Duszpasterską!.
Również z pracownikami kościelnymi. Dziękujmy S. Marii i naszym Siostrom za dar pokornej pracy i modlitwy, paniom dbającym o czystość w kościele i wokół niego, o kwiaty, dekoracje i wystrój kościoła również wszystkim sympatykom i życzliwym ludziom za porady i dobre słowo.
Dziękuje Wam, Siostry i Bracia za przywiązanie do tego świętego miejsca oraz za wszelkie dobro, jakie od Was otrzymujemy. Za miłość do Jezusa, Matki Najświętszej, do św. Barbary i św. Rozalii. Na koniec dziękujmy także za te dobra materialne, które pomagają nam  godnie żyć. Za to, że nie przygniatają naszych sumień i wrażliwości na potrzeby innych, na potrzeby misyjne, charytatywne, na ofiary kataklizmów, wojny, na kościoły prześladowane i wiele innych. Dziękujemy za każde dobro, jakie nas tu spotyka; dziękuję za wszystkie ofiary składane na tacę, w kopertach i przelewem bankowym, zwłaszcza w trzecie niedziele miesiąca. I przy różnych okazjach. Dziękujemy wszystkim ofiarodawcom i fundatorom tak żywym jak i zmarłym. To dzięki waszemu zrozumieniu i ofiarności, zostało przeprowadzonych bardzo wiele ważnych i potrzebnych inwestycji, nawet tych drobnych. Jak remonty w Domu Parafialnym, przeglądy wszystkich budynków, których mamy tutaj wiele i chcemy by jak najlepiej służyły duszpasterstwu: myślę o świątyni – Domu Bożym, szczególnie o naprawa uszkodzonego portalu witrażowego nad wejściem bocznym, wypełnienie go nowym oryginalnym szkliwem witrażowym, o     Domu Parafialnym, plebanii z kancelarią. Remont werandy w Domu Parafialnym, rozpoczęcie ewidencji cmentarza w wersji elektronicznej, wstępne ustalenia dotyczące doprowadzenia wody na nowy cmentarz, oświetlenia i położenia kostki brukowej, remontu starych alejek, nieustanna kontynuacja wycinki drzew zagrażających ludzkiemu życiu i cmentarnym pomnikom. Z Bożą pomocą dobrze radzi sobie nasza Szkoła Katolicka, za co Bogu dzięki za wszelką troskę i wsparcie, szczególnie rodziców uczniów! Dziękujmy więc wszystkim razem i każdemu z osobna za zrozumienie i wsparcie. Drastyczne podwyżki, narastająca inflacja. Bóg to widzi i błogosławi dziełom, które podejmujemy na chwałę Boga i dla dobra nas wszystkich.
Bóg daje nam czas i pomaga nam wyjść po pandemii z zaułków na prostą drogę w duchu wiary, modlitwy i jedności z naszym Nauczycielem Jezusem Chrystusem. Trzeba nam zaufać Bożemu Miłosierdziu, że Jezus będzie w nas działał i prowadził.  Za wszystko też co było nie tak z naszej strony przepraszamy Dobrego Boga i ludzi!.
Wkraczamy w Nowy Rok. Niech Bóg nam błogosławi i czuwa nad nami, nad naszymi rodzinami, wspólnotami, abyśmy trwali w Jego miłości i abyśmy tą Miłością dzielili się ze sobą wzajemnie w Nowym 2023 Roku. Tego też sobie życzmy składając noworoczne życzenia. Przyjmując także życzenia Bożego błogosławieństwa z liturgii słowa, gdzie Aaron nam mówi: „Niech Cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad Tobą, niech Cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku Tobie swoje oblicze i niech Cię obdarzy pokojem” (Lb 6,24-26). Amen.

Pomódlmy się w Noc Betlejemską,
w Noc Szczęśliwego Rozwiązania,
by wszystko się nam rozplatało,
węzły, konflikty, powikłania.

Oby się wszystkie trudne sprawy
porozkręcały jak supełki,
własne ambicje i urazy
zaczęły śmieszyć jak kukiełki.

Oby w nas paskudne jędze
pozamieniały się w owieczki,
a w oczach mądre łzy stanęły
jak na choince barwnej świeczki.

Niech anioł podrze każdy dramat
aż do rozdziału ostatniego,
i niech nastraszy każdy smutek,
tak jak goryla niemądrego.

Aby się wszystko uprościło -
było zwyczajne - proste sobie -
by szpak pstrokaty, zagrypiony,
fikał koziołki nam na grobie.

Aby wątpiący się rozpłakał
na cud czekając w swej kolejce,
a Matka Boska - cichych, ufnych -
na zawsze wzięła w swoje ręce.

/Ks. J. Twardowski/